Translatio (of interpretatio), imitatio en aemulatio, dat zijn – ik leerde het op de middelbare school – de vormen van omgang met oudere voorbeelden met name in de Romeinse en Renaissancecultuur. Vertalen, navolgen, overtreffen, het gaat om een toenemende waardering voor het resultaat.
Eerst is er de translatio of interpretatio. Een schrijver vertaalt of parafraseert een tekst of kunstwerk. De volgende stap bestaat uit het imiteren van een schrijver of kunstenaar. Resultaat: een nieuw kunstwerk. Het hoogste doel is echter de aemulatio. Men overtreft het grote voorbeeld.
Ik ga in de leer bij dichters van naam – dichters die ik hoogacht om hun werk. Ik kies steeds één werkstuk uit en ga dat navolgen. Of het overtreffen wordt? We gaan het zien, eerst maar eens imiteren en zo het geheim van het gedicht op het spoor komen. Het zijn niet voor niets publicaties van fameuze mannen en vrouwen. Ik begin dus vol verwachting.
- Leren van Rutger Kopland: verrassende omkering
- Leren van Hans Faverey: van beschouwend naar persoonlijk
- Leren van Ed Leeflang: eenvoudig en menselijk